ธรร ประช : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 28 / 53

ธรระพี ประช ชิตังเม เราชนะแล้ว ๒๒๕ เกิดขึ้นในใจ จนเวลาล่วงปฐมยาม คือผ่านยามต้นไปแล้ว ครั้นถึงมัชฌิมยาม พราหมณ์ก็ยังไม่อาจตัดใจถวายผ้าห่มได้ จนล่วงมาถึงปัจฉิมยาม บุญเก่าได้กระตุ้นเตือนให้ พราหมณ์คิดว่า

ในบทความนี้ พระพราหมณ์ได้เรียนรู้การเอาชนะใจตนเองด้วยการถวายผ้าห่มแก่พระบรมศาสดา เมื่อทำได้สำเร็จ ความเบิกบานและพรสวรรค์ในใจได้ทำให้เขากล้าพูดคำว่า 'ชิตัง เม' ศาสตร์การเจริญในใจนี้ยังได้ส่งผลต่อพระเจ้

ธรระพี ประช ชิตังเม เราชนะแล้ว ๒๓๑ เพียงนี้ เพราะเขาได้ทำบุญถูกทักขิไณยบุคคล พระองค์ตรัสต่อ ไปอีกว่า ถ้าพราหมณ์ติดใจถวายผ้าผืนนั้นในปฐมยาม เขาจะได้ ทรัพย์สมบัติอย่างละ ๑๖ คู่ ถ้าถวายในมัชฌิมยาม เขาจะไ

ในบทนี้กล่าวถึงการทำบุญและการสะสมบุญในพุทธศาสนา โดยสอนให้คนมีศรัทธาในการให้ทานและทำความดี โดยเน้นถึงความสำคัญของการทำบุญอย่างรวดเร็วและการมีจิตเลื่อมใส ทั้งยังเตือนให้แข่งขันเพื่อสะสมบุญให้ได้มากที่สุ

ธรรมะ ประช คิดก่อน พูด ก่ อ น ทำก่อน ได้ก่อน ๒๔๒ ทุกคนที่เกิดมาล้วนแสวงหาความสําเร็จความสมหวัง ทั้งในด้านหน้าที่การงาน การศึกษาเล่าเรียน ด้านครอบครัว หรือเรื่องที่พึงปรารถนา ผู้ที่ประสบความสำเร็จและคว

ทุกคนที่เกิดมาล้วนแสวงหาความสำเร็จและความสมหวังในหลายด้าน การประสบความสำเร็จที่แท้จริงต้องมาจากการเจริญทั้งทางโลกและทางธรรม ซึ่งรวมถึงการมีจิตใจที่สุขสงบ การดำรงชีวิตอย่างมีความสุข และการหล่อเลี้ยงจิต

ธรรมะ ประช คิดก่อน พูด ก่ อ น ทำก่อน ได้ก่อน ๒๔๔ อุบาสกท่านนั้นได้ฟังแล้ว เกิดความเลื่อมใส เมื่อสิ้นสุด การแสดงธรรมิกถา มหาชนกลับกันหมดแล้ว เวเทหะได้เข้าไป ถวายนมัสการพระบรมศาสดาและกราบทูลถามว่า “วันพ

ในเนื้อหาเกี่ยวกับพระธรรมที่อุบาสกได้ฟัง และเกิดความเลื่อมใสในการทำบุญถวายภิกษาแก่พระสงฆ์ที่มีจำนวนมากกว่าหกล้านรูป พระบรมศาสดาทรงยืนยันว่าจะรับถวายและอุบาสกด้วยความปีติเบิกบานเตรียมการอย่างสนุกสนานเพ

ธรรมะ ประช คิดก่อน พูด ก่อน ทำก่อน ได้ก่อน ២៤៨ เมื่อคิดแล้วพูดก่อน ทำก่อนจึงได้รับสิ่งที่พึงปรารถนาก่อนใครๆ เพราะตำาแหน่งเป็นเลิศนั้น ย่อมต้องหมายความว่า มีอยู่เพียง หนึ่งเดียวเท่านั้น สำหรับผู้ที่ต้อ

บทความนี้เน้นการกระทำที่เริ่มจากการคิดและพูด ซึ่งนำไปสู่การทำอย่างเด็ดเดี่ยวและมั่นใจ การมีจิตใจที่เข้มแข็งทำให้ได้ผลลัพธ์ตามที่ต้องการ การมุ่งมั่นในการทำสิ่งที่ดีจะนำไปสู่ความสำเร็จในชีวิต รวมถึงการเ

ธรระพี ประช มหาทานบารมีแห่งยุค ๒๕๓ *ในสมัยอดีตมีพ่อค้าคนหนึ่งชื่ออังกุระ เดิมเคยเป็นพระ โอรสองค์สุดท้องในทวารกนคร แต่เนื่องจากไม่ปรารถนาจะ ครองราชสมบัติ จึงเดินทางไปต่างแดนเพื่อค้าขายและท่องเที่ยว ไปใ

ในอดีตมีพ่อค้าอังกุระ ซึ่งไม่ต้องการครองราชสมบัติ จึงออกเดินทาง ประสบการณ์ในการเดินทางพบรุกขเทวดาผู้มีอานุภาพในการช่วยเหลือเขา ทำให้เขาเกิดแรงบันดาลใจในการทำบุญและให้ทานอย่างมหาศาล ผลจากการให้ทานทำให้

ธรระพี ประช มหาทานบารมีแห่งยุค ๒๕๕ คน ต่างประดับด้วยต่างหูอันวิจิตรเพชรนิลจินดา ช่วยกันผ่าฟืน สําหรับหุงอาหาร ทําแถวเตาไฟยาว ๑๒ โยชน์ พวกหญิงสาว ๑๖,000 คน ช่วยกันบดเครื่องเทศสำหรับปรุงอาหาร และยังมี ห

เนื้อหาเล่าถึงกิจกรรมการให้ทานของบุคคลในยุคสมัยพุทธกาล ที่มีการร่วมแรงร่วมใจในการจัดเตรียมอาหารเพื่อการบริจาค หญิงสาวจำนวนมากได้มาช่วยกันเตรียมอาหารและบริการ เพื่อให้ผู้ที่มารับทานได้รู้สึกอบอุ่นและมี

ธรระพี ประช มหาทานบารมีแห่งยุค ๒๕๗ กับทักขิไณยบุคคลนับเป็นมหากุศลที่ยิ่งใหญ่ บุญที่เกิดขึ้นจะ ปรับปรุงกาย วาจา ใจของเรา ให้มีความบริสุทธิ์ผ่องใส ทำให้ ถึงพร้อมด้วยสมบัติทั้งสาม คือ มนุษย์สมบัติ สวรรค์

บทความนี้พูดถึงความสำคัญของมหาทานบารมีในยุค ๒๕๗ และขั้นตอนการถวายสังฆทานเพื่อสนับสนุนพระสงฆ์ โดยชูจุดเด่นว่า การทำบุญและการสนับสนุนพระสงฆ์จะทำให้เราเข้าถึงมนุษย์สมบัติ สวรรค์สมบัติ และนิพพานสมบัติ นอก

ธรรมะ ประช การให้ที่มีผลมาก (๒) ២៨៨ บารมีข้ามภพข้ามชาติให้กับตนเองไว้อย่างไรนั้น เรื่องมีอยู่ว่า ในอดีต เวลามพราหมณ์ได้ถือกำเนิดเป็นลูกของปุโรหิตในเมือง พาราณสี เมื่อเติบโตท่านได้ไปเรียนศิลปวิทยาที่สำ

เรื่องเล่าถึงเวลามพราหมณ์ที่ถือกำเนิดในพาราณสีและการเรียนรู้ศิลปวิทยาที่ทำให้เขาเป็นที่รู้จักในหมู่ราชกุมารต่างๆ โดยใช้เวลาแค่ 3 ปีพร้อมลูกศิษย์มากถึง 84,000 คน เมื่อกลับมายังพาราณสี เขาได้รับตำแหน่งป

ธรรมะ ประช การให้ที่มีผลมาก (๒) ២៩២ ตรัสกับท่านอนาถบิณฑิกเศรษฐีว่า “ดูก่อนคฤหบดี เวลาม พราหมณ์ ก็คือเราตถาคตนี่แหละ เราแม้เมื่อให้ทานมากมาย เห็นปานนั้น ก็ไม่ได้มีบุคคลผู้สมควรจะมารับทักษิณาทานของเรา แ

ในบทนี้ตรัสถึงความสำคัญของการให้ทานและผลที่ก่อให้เกิดจากการทำบุญ การให้ทานถือเป็นโอกาสที่มีค่าสำหรับชีวิต ควรใช้โอกาสนี้ให้เกิดประโยชน์สูงสุด การให้ทานที่มีองค์ประกอบที่ดีและมีเจตนาที่บริสุทธิ์สามารถส

ธรระพี ประช เลิก ตระหนี่ ตลอดไป (๑) ๓๐๕ ความสุขและความสําเร็จเป็นสิ่งที่ทุกคนปรารถนา มนุษย์ต่างดิ้นรนขวนขวาย เสาะแสวงหาสิ่งที่คิดว่า จะเพิ่มเติม ส่วนที่ขาดหายไปให้เต็มเปี่ยมบริบูรณ์ เมื่อยังไม่รู้ว่า

ความสุขและความสำเร็จเป็นสิ่งที่ทุกคนปรารถนา แต่การเข้าถึงมันต้องเริ่มจากใจที่หยุดนิ่ง โดยพระบรมศาสดาได้ค้นพบว่า ความสุขที่แท้จริงนั้นเกิดจากใจที่สงบ การฝึกฝนใจให้หยุดนิ่งจะนำไปสู่ความร่มเย็นและการบรรล

ธรรมะ ประช เลิก ตระหนี่ ตลอดไป (๑) ๓๐๖ อีกทั้งยัง ฉลาดในการสั่งสมบุญ ที่อุดมไปด้วยการบำเพ็ญทาน รักษาศีล และเจริญภาวนา คุณสมบัติ ๓ ประการนี้ คือ หนทางไปสู่ความสุข ความเจริญรุ่งเรืองของชีวิตทั้งในภพนี้แ

บทความนี้อธิบายถึงความสำคัญของการเลิกตระหนี่และการสร้างบุญเพื่อบรรลุถึงความสุขและความเจริญ เตือนให้เห็นว่า ชีวิตที่ไม่ได้ให้ทานจะไม่มีจุดหมาย เสมือนเรือที่ไม่มีน้ำมัน การสร้างบุญเป็นหนทางที่จะนำไปสู่ค

ธรระพี ประช เลิก ตระหนี่ ตลอดไป(๑) ๓๐๙ ให้คอยระแวดระวังไม่ให้ใครเดินผ่านเข้ามาในบริเวณนั้น จากนั้นตนเริ่มรินเหล้าใส่แก้ว ดื่มสุราด้วยความใคร่อยากลอง ส่วนบิดาของเศรษฐีอิลลีสะนั้น ไปเกิดเป็นท้าวสักก- เท

เนื้อหานี้กล่าวถึงการตระหนี่ของบุตรชายเศรษฐีที่สร้างทุกข์แก่ตัวเองและผู้อื่น แม้ว่าบิดาจะสร้างบุญมากมายและได้ไปเกิดในสวรรค์ ท้าวสักกะจึงมีความตั้งใจจะช่วยปรับปรุงนิสัยของบุตรชายให้กลับมาทำดีและเลิกตระ

ธรระพี ประช เลิก ตระหนี่ ตลอดไป(๒) ไม่มีวิธีการใดที่จะขจัดความคิดเบียดเบียน ความเห็น แก่ตัว การทะเลาะเบาะแว้ง ความเห็นผิดของมนุษย์ ให้หมดไป จากโลกนี้ได้ดีเท่ากับการประพฤติปฏิบัติธรรม ให้เข้าถึงความ เห

เนื้อหาพูดถึงแนวทางการพัฒนาจิตใจเพื่อละความเห็นแก่ตัว ความขัดแย้งภายในมนุษย์ และการทำสงครามภายในเพื่อให้เข้าถึงความบริสุทธิ์ การให้ทานถือเป็นวิธีการหนึ่งที่สามารถช่วยส่งเสริมให้เกิดความสุขและสงบสุขภาย

ธรระพี ประช เลิก ตระหนี่ ตลอดไป(๒) ๓๑๕ คนตระหนี่มาช้านาน วันนี้เรารู้แล้วว่า การให้ทานเป็นสิ่งที่ดี ขอให้ทุกคนช่วยกันบริจาคทานเถิด” บุตรธิดาและภรรยา รวมทั้งข้าทาสกรรมกร ได้ยิน ถ้อยคำอันเป็นมงคลเช่นนั้

ในเนื้อเรื่องนี้ เศรษฐีอิลลีสได้เผยแพร่ความคิดในการให้ทาน โดยเปิดบ้านให้ผู้ยากจนมารับการช่วยเหลืออย่างอบอุ่น การจัดงานนี้มีผลมอบโคและทองรัตนะให้กับผู้ที่มาร่วมงานอย่างมีความสุข ชาวชนบทต่างก็ให้ความสนใ

ธรระพี ประช เลิก ตระหนี่ตลอดไป (๒) ๓๑๗ เท่านั้นที่รู้ จึงบอกให้ช่างกัลบกมาชี้ตัว พระราชาตรัสถามว่า “จ๋าอิลลีสเศรษฐีได้ไหม” ช่างกัลบกกราบทูลว่า “ตรวจดูศีรษะแล้วคงจำได้ พระเจ้าข้า” ท้าวสักกะได้สดับเช่นน

ในเรื่องนี้ ท้าวสักกะได้มากล่าวกับพระราชาว่า เขาไม่ใช่อิลลีสะ แต่เป็นท้าวสักกะ พวกเขาได้สอนเศรษฐีถึงความโลภในทรัพย์และความสัมพันธ์กับบิดา โดย เชิญชวนให้เลิกตระหนี่ เพื่อเปิดใจรับรู้ถึงคุณค่าของสิ่งที่

ธรระพี ประช เลิก ตระหนี่ ตลอดไป (๒) ๓๑๙ ทานเป็นประจํา เสมือนการเตรียมนาวาลำใหญ่ ที่จะนำพาให้ เราข้ามพ้นจากทุกข์ในสังสารวัฏ เพราะชีวิตในท่ามกลาง มหาสมุทร ไม่มีการทำมาหากินอย่างอื่น ต้องอาศัยเสบียงที่ ก

เนื้อหาในบทนี้พูดถึงความสำคัญของการสร้างบารมีผ่านการทำทานอย่างสม่ำเสมอ ซึ่งช่วยในการข้ามพ้นทุกข์และช่วยเหลือสรรพสัตว์ให้บรรลุนิพพาน โดยมองว่าชีวิตนั้นเปรียบเสมือนการเดินทางในมหาสมุทรที่ต้องเตรียมเสบีย

ธรรมะ ประช มหาทาน คือเสบียงสู่ความหลุดพ้น มหาชนด้วยสังคหวัตถุ ๔ ดำรงอยู่ในฐานะแห่งบิดาของพระนคร จึงเป็นที่รักและเคารพของพสกนิกรทุกหมู่เหล่า พระราชาทรงมี พระมเหสีพระองค์หนึ่ง พระนามว่า สมุททวิชยา เป็นส

ในพระธรรมของพระเจ้าเกรวยมหาราช พระองค์ตระหนักถึงความสำคัญของการถวายทานเพื่อให้เกิดเนื้อนาบุญ และอยากให้ผู้รับทานมีจิตใจที่บริสุทธิ์ โดยพระนางสมุททวิชยาก็ได้แนะนำในการนิมนต์พระปัจเจกพุทธเจ้าเพื่อรับดอก

ธรรมะ ประช มหาทาน คือเสบียงสู่ความหลุดพ้น ๓๓๔ กระทำสักการะใหญ่แล้วถวายทาน อีกทั้งได้ทูลอาราธนาให้มา ฉันในวันต่อๆ ไปจนครบ ๗ วัน วันสุดท้ายทรงจัดเตรียมบริขาร ทุกอย่าง ตกแต่งตั่งเตียงและตั่งที่ทำด้วยแก้ว

บทความนี้กล่าวถึงการถวายมหาทานเพื่อเป็นเสบียงในการหลุดพ้น เมื่อพระราชาถวายเครื่องสมณบริโภคและได้รับโอวาทให้ไม่ประมาท โดยเปรียบเทียบว่าของที่ถูกไฟไหม้ไม่เป็นประโยชน์ หากแต่สิ่งที่เรานำออกไปด้วยการให้ทา

ธรรมะ ประช มหาทาน คือเสบียงสู่ความหลุดพ้น สอนให้มองลึกไปอีกว่า ทาน แม้ผู้รู้จะสรรเสริญอยู่ก็จริง แต่ อย่าลืมว่า บทแห่งธรรมประเสริฐยิ่งกว่าการให้ทานอีก สัตบุรุษ ทั้งหลาย เจริญสมถวิปัสสนาแล้ว ย่อมได้บรร

บทความนี้อธิบายถึงบทบาทของมหาทานที่เป็นเสบียงในการเดินทางสู่การหลุดพ้นจากวัฏสงสาร โดยเน้นการให้ทาน รักษาศีล และปฏิบัติธรรมตามโอวาทของพระพุทธเจ้า ทานเป็นการสั่งสมบุญที่จะติดตามเราไปทุกที่ หากเราปฏิบัติ